İslamda ən böyük günahlardan biri də sələmçilik (ribaxorluq)- borcludan borcdan əlavə miqdar almaq, yəni faiz yeməkdir. İnsan əxlaqını korlayan, ədalətdən salan sələm həm Quran, həm də mötəbər hədislər vasitəsilə ilə qadağan olunmuşdur. "Ali-İmran” surəsinin 130-cu ayəsində buyurulur: "Ey iman gətirənlər! Sələmi (borc üzərinə qoyduğunuz faizi) qat-qat artırıb yeməyin. Allahdan qorxun ki, bəlkə, nicat tapasınız!”. Həmçinin qeyd olunur ki, sələmə görə vəd edilən əzab digər kəbirə günahlarınkından daha şiddətlidir.

Sələmçilik mal-dövlətin kiminsə əlində təmərküzləşməsi cəmiyyəti bir-biri ilə zidd olan iki təbəqəyə: Valılar və yoxsullar dəstəsinə ayırır. Riba insanları acınacaqlı hala salır. Quranda buyurulur: "Sələm (müamilə, faiz) yeyənlər (qiyamət günü) qəbirlərindən ancaq Şeytan toxunmuş (cin vurmuş dəli) kimi qalxarlar. Bunların belə olmaları: "Alış-veriş də sələm kimi bir şeydir!” – dedikləri üzündəndir. Halbuki, Allah alış-verişi halal, sələm (faiz) almağı isə haram (qadağan) etmişdir. İndi hər kəs Rəbbi tərəfindən gələn nəsihəti qəbul etməklə (bu işə) son qoyarsa, keçmişdə aldığı (sələmlər) onundur (ona bağışlanar). Onun işi Allaha aiddir. Amma (yenidən sələmçiliyə) qayıdanlar cəhənnəmlikdirlər və orada həmişəlik qalacaqlar! Allah sələmi (sələmlə qazanılan malın bərəkətini) məhv edər, sədəqələri (sədəqəsi verilmiş malın bərəkətini) isə artırar. Allah kafiri, günahkarı sevməz!” ("əl-Bəqərə”, 275-276). "əl-Mizan” təfsirində mərhum Təbatəbai qeyd edir ki, "Allah-Təala bu ayələrdə riba məsələsi əlaqədar bəndələri çox ciddi şəkildə təhdid etmişdir. Hətta zina, şərab, qətl kimi günahlara edilən təhdidlər də buna çatmaz”.

Bu əməlin nə qədər alçaq bir əməl olduğunu hədislərdə də görmək mümkündür. Həzrət Peyğəmbər (s) riba yeyəni, onu yedirdəni, riba alanı, satanı və bu kimi müamiləni yazan şahidləri lənətləmişdir (Bax: "Vəsailüş-şiə”, cild 4, səh. 430).

Şübhəsiz sələm almaq son dərəcə haqsızlıq, zülm əsasında olan bir iş, ədalətsiz və insan fitrətinin əksinə olan bir rəftardır. Bu iş ictimaiyyətin bünövrəsini sarsıdır. Həzrət Peyəmbər (s) buyurur: "Sələmin günahı 70 mərhələdən ibarətdir. Onun ən kiçik mərhələsi insanın Allah evində öz anası ilə zina etməsi kimidir” ( "Vəsilüş-şiə”, bab 8, hədis 12).

İctimai fəsad yaradan sələmin İslamda bu qədər ağır mühakimə olunması heç də təsadüfi deyildir. Məhz pak və ədalətli bir insan mənəviyyətı yaratmağı və bəndəni Yaradanın hüzuruna bu cür çıxarmağı məqsəd seçən dinimiz şübhəsiz bu qədər əxlaqdan uzaq əməli də qadağan etməli idi. Bu qadağaya müvafiq olaraq da əzab vəd edilmişdir. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: "Merac gecəsi bir dəstə adam gördüm. Nə zaman onların biri qalxmaq istəsəydi, qarnının yekəliyindən qalxa bilmirdi. Cəbraildən (ə) onların kim olduğunu soruşdum. Dedi ki, sələm yeyənlərdir, onlar qiyamət günü cin vurmuş dəli kimi qalxacaqlar. Sonra onları Ali-Fironun yolu uzərində gördüm, səhər-axşam onlara əzab verilirdi. Onlar deyirdilər ki, Pərvərdigara qiyamət nə vaxt olacaq? (Burada əzab dedikdə qəbir əzabı nəzərdə tutulur)” ("Müstədrəkül-vəsail”, bab 1, səh. 478).